بررسی شیوع هپاتیت B، هپاتیت C و HIV در اهداکنندگان خون استان سمنان در سال‌های 1393-1390

سابقه و هدف: هپاتیت‌های ویروسی و HIV از مهم‌ترین معضلات در سلامتی جوامع بشری محسوب می‌شوند. با وجود پیشرفت‌های چشم‌گیر در تشخیص، غربالگری، روش‌های کنترل این بیماری‌ها،  انتقال ویروس‌ها از طریق خون یکی از چالش‌های مهم در مراکز انتقال خون می‌باشد. هدف از این پژوهش تعیین شیوع هپاتیت B، هپاتیت C و HIV در اهداکنندگان خون سالم استان سمنان می‌باشد. مواد و روش‌ها: این مطالعه از نوع گذشته‌نگر مقطعی بوده که با بررسی اطلاعات فردی و نتایج آزمایشات خون اهداکنندگانی که از فروردین 1390 تا اسفند 1393 به انتقال خون استان سمنان مراجعه کرده‌اند و از نظر عفونت‌های قابل سرایت با انتقال خون (هپاتیت B، هپاتیت C و HIV) ارزیابی شده‌اند، انجام شد. یافته‌ها: در این مطالعه در مجموع 42253 اهداکننده خون مورد بررسی قرار گرفتند که 100 نفر HBSAg مثبت بودند، 26 نفر از نظر HCV و 4 نفر  HIV مثبت بودند. شیوع مواردHCV Ab ، HBsAg و HIVAb  مثبت در بین کل اهداکنندگان خون به ترتیب 062/0%، 237/0% و 009/0% بود. شیوع هپاتیت B، هپاتیت C و HIV در اهداکنندگان بار اول، مرد و متاهل بیش‌تر بود. نتیجه‌گیری: با توجه به اطلاعات به‌دست آمده از تحقیق حاضر، شیوع عفونت‌های منتقله از راه خون نسبت به بسیاری از مناطق دنیا و حتی نسبت به مطالعاتی که در ایران انجام پذیرفته است پایین‌تر می‌باشد، که این نتایج بسیار امیدوار‌کننده می‌باشد. هم‌چنین به دلیل نیاز روز‌افزون به خون و فراورده‌های خونی و جلوگیری از هدر رفتن منابع انسانی داوطلب اهدای خون، می‌توان نتیجه گرفت که روند غربالگری و انتخاب اهداکننده برای یافتن افراد پرخطر موثر و ضروری است. با توجه به شیوع بسیار پایین ویروس‌های قابل انتقال از طریق خون در اهداکنندگان مستمر به نظر می‌رسد جهت دسترسی به ذخیره خونی سالم، استفاده از اهداکنندگان مستمر باید در اولویت قرار گیرد